Ramazan Ayımız kutlu olsun

Değerli Dostlar!

Ramazan Ayımız kutlu olsun.

Bu vesile ile;

Hamd alemlerin Rabbına mahsustur. Allah(C.C.)Efendimiz Muhammed (S. A . V.)’e ve O’nun güzel temiz ­ aline rahmet eylesin.

Güzel Gönüllü Kardeşlerim!

O Anadolu ki, şehir şehir, köy köy, ruhumuza beden biçtiğimiz aziz topraklar.

Kimi Hz. Türkistan, kimi Hz. Anadolu olmuş iman şelalesinde yıkanmış Erenleri, Allah! deyince toparlanan, sadece ayağı basan değil, kalbide bu topraklara değen iklimi hoş olan insanlar.

Söğütlerin gölgesinde şırıl şırıl akan derelerin sesini hüzzam makamında dinlerler. Seher vakti büyüyen başakların sesini de duyarlar. Hep gölgede oldukları için gölgeleri olmaz.

Güzelliklerine doyulmamış zamanlardan gelirler. Bir yanları gidenlere yakın, diğer yanları gelenlere türkülerin muradı yemeklerin tadı çocukların adı değişmesin tüm dertleri Anadolu’dur bu insanların. Adı, kadir kıymet bilen kadirşinas gönül insanı. Gidenlerin ardından seni özleyeyim diye kaldım bu dünyada diyen şairlerin yaralarını büyütmesini göze alanlar, “ayağınızın turabıyım, gönüllerinizin hizmetçisiyim” diyen. Ozanları yüzlerinde yılların toplamı olan kırışıklıklarını seven ben onlara ömrümü verdim diyen sanatkârları tek başlarına ölmezler giderken koca bir dünya götürürler yanlarında ve birçok duyguyu yetim bırakırlar.

Ağaçta bülbülün sesi değişir gölgeler yerleşir pencerelere, sohbet ehli bulamayan paşalar kendine mektup atarlar hoş sohbet PTT memurunun yolunu beklerler iki tatlı söz havalandırmak için. Kadınlarının gönlüne cemreler erken düşer sabah yelinin ipiltisini duyuyormuş gibi huzurlu huzurlu yere göğe sığmayan bu hazreti gönüllere sığar.

Ey sebepler ötesine bakan irfan toprağının ruhunu yakalamış Anadolu kadını konuştukça üstünden püfür püfür bir köy raihası yayılıyor baştan aşağı Anadolu tütüyorsun buram buram toprak kokuyorsun şu mahcup asaletli bakışların bana çocukluğumu hatırlatıyor. Yorgun gönlüm sende dinleniyor anladım ki kadın anne olunca tamamlanıyor. Melül ve mahsun çehreni diri tutmaya çalışıyorsun buğday başağı kadar niyetlerin temiz kalmış. Hayatın örsünde dövüle dövüle kalpleri incelmiş analar söze hacet yok, sanki kalplerde ki fısıltıyı duyuyorlar. Ah! o kadrini bilemediğimiz analar, eserken yelken açamadığımız rüzgarlar, suyunu sebil ettiğimiz o çeşmeler, ne kadar da meyletse arzular batıya doğudan başlar yeni başlangıçlar.

Çağınız başlıyor ey hatıralar!

Bazen aradığımız yanı başımızda durur da göremeyiz. Keşke koca Veysel’e zamanla kulağımızı dikseydik “Benim ile gezdin beni arattın” demişti. Çiseleyen yağmurun ardından tüten toprak kokuları bu aziz toprakların ruhundan süt emmiş gönül taslarına his ve mâna doldurmuş güzel insanlar sizin için kendini yazdırmak isteyen ne çok söz üşüşüyor dilime. Kimi not defterime, kimi aklıma yazdığım ama kalemim aciz kalıyor sizi anlatmaya. Öyle ki, kedisi öldüğünde bile gözleri buğulanan hüzünle harmanlanmış o bakışları gel de anlat bakalım. İnsan insanı nasıl nakışlar… İnsan insanın rengine nasıl bürünür… İnsan insanın gölgesinde nasıl yetişir… İnsan insanın gönlünde nasıl demlenir… ve İnsan insana nasıl şifa olur…

“Niyet Hayır Akibet Hayır .”Olur .

İnşaallah.

Değerli Kardeşlerim

Aziz Dostlar!

Gelecek Ramazan bayramınızı tebrik ederim.

Bundan tam 31 Yıl önce , içinde bulunduğumuz Mübarek Ramazan Ayı’ nın üçüncü Cuma günü sonsuza uğurladığımız,

5 Nisan 1991 yılında vefat eden

Rahmetli Babam’ız Merhum Hacı İbrahim Yılmaz ‘a Allah (C. C.)‘ tan Rahmet diliyorum.

Allah( C.C.)makamını ali,mekanını Cennet Eylesin.

Bu vesile ile tüm geçmişlerimizin, şehitlerimiz ile vefat eden tüm gazilerimizin ruhuna El Fatiha…