ELİFNAME – Aşık Kul Mehmet
KIZILIRMAK
Hem lirik,hem didaktik olan bu şiirde Kızılırmak’ınK ızıldağ beş gözelerden çıkıp Sivas’ı Kalın Köyü’nden terk edişine kadar almış olduğu dere çay ve ırmaklar, okuyucuya özellikle de öğrencilere şiir diliyle nazım olarak öğretilmesi amaçlanmıştır.
Kızıldağ’dan beş gözeden çıkarsın.
Çorak kayalara çal Kızılırmak.
Zara Çayı’n alır engin akarsın.
Hafik’te Acısu al Kızılırmak.
Tödürge sazlığı inler nay gibi,
Menderesin yâr kaşında yay gibi.
Kıvrılışın taze kıvrak tay gibi.
Zınzın Köprüsü’nden dal Kızılırmak.
Çifte Göller’imden kol yok mu sana?
Çok çoraksın dedim küsmedin bana.
Sohtebek Önü’nde çok kıydın cana.
Tandır tandır dönüp sal Kızılırmak.
Sanırdın sana da gemler vurulmaz.
Mısmıl Irmağın seli durulmaz.
Yedin ağ gelini hesap sorulmaz.
Olasın zalime kul Kızılırmak.
Porsuk,Murdar Irmak bile gitmez mi?
Pünzürük Deresi sitem etmez mi?
Fadlum ,Tecer Suyu sen de bitmez mi?
Yıldız’a Kalın’dan yol yol Kızılırmak.
Kul Mehmet’ im doğuşunu söyledi.
Ağ gelinin yâri ah(u( zar eyledi.
Eğri Köprü sellerini peyledi.
Bafra’dan deryayı bul Kızılırmak.
Düzenleme 4 Kasım 2022 cuma
Âşık Kul Mehmet
Saat:00;13
Bu şiir okurlarım ve öğrencilerimle birlikte;Eğri Köprü dergisine ve dergiyi yayınlayan sayın Tuncay Altun Bey’e de armağandır.
Koca Veysel
Bu dünyadan göçüp gitti.
Koca Veysel,Koca Veysel.
Piri fani uçup gitti.
Koca Veysel,Koca Veysel.
Kara toprak sadık dostu.
Onu da bağrına bastı.
Sazı sustu sözü sustu.
Koca Veysel,Koca Veysel.
Atatürk’üme ağlayan,
Vatanına bel bağlayan.
Bir deryaydı o çağlayan.
Koca Veysel,Koca Veysel.
Kurdu kuzuyla gezdirdin,
Bize birliği sezdirdin.
Balından şerbet ezdirdin.
Koca Veysel,Koca Veysel.
Sivas’ımın toprağından,
Şarkışla’mın yaprağından,
Sivirialan’ın öz bağrından.
Koca Veysel,Koca Veysel.
Kul Mehmet’im desin seni,
Cümle âlem duysun beni,
Dağlar oldu dert sinemi,
Koca Veysel,Koca Veysel.
Özümde Birlik
Kul Mehmet, özümde yatıyor birlik.
Bizde tartışılmaz Alevî, Sünnilik.
Yıllardır sürer huzur ve dirlik.
Dışımızda kalan yollar utansın.
Bulunmazsa bu derdime sırdaşım.
Güler mi talihin yoksa tordaşın.
Gelen vurur giden vurur gardaşım.
Uzanıp ta dalan kollar utansın.
Hainler sebep bu zalım derde.
Kapanmış açılmaz bu kara perde.
Yiğit Muhsin der(i) di bunu her yerde.
Üstümüze salan kullar((!) Utansın.
Gelmez ki Sivas’a kalkar destekler.
İşsizler dolaşır,derde dert ekler.
Devletten ricalden hep umut,bekler.
Bize çamur çalan diller utansın.
SENİN OLSUN
İşte geldim, gidiyorum
Şehristanım senin olsun
Sana veda ediyorum
Gülüstanım senin olsun
Hak Sübhana dök derdini
Tanı kitabın dördünü
Ara yiğidin merdini
Merdistanım senin olsun
Dört kitabın dördü haktır
Doğru lafa eza yoktur
Ora mamur her şey çoktur
Bağ bostanım senin olsun
Kul Mehmet’i Hak gözetir
Halk eyleyen hep benzetir
Müminler yolun düzeltir
Bu destanım senin olsun
Kul Mehmet